Artık Şiiri - Ufuk Özünlü

Ar'tık tak dedi, bir ses ve feryat,
Sen bu çocuğu, istediğin kadar ağlat,
Önünü iliklemiş aşka saygısından,
Ağzını mühürLemiş aşka ağlamaktan,
Mühim değil bile diyemem,
Hani olur ya alçak gönüllülüğünden,
Ben art'a kalmış bir ar'tığım.

Haykırıyorum tüm sessizliğimde,
Ve yine sessiz harflerimLe,
Sana seviyorum, duyuyor musun?
Sessiz harflerimin arasındaki sesleri,
Geriye kalan yirmibir harfleri,
Şimdi ben seslerden uzak bir ar'tığım.

Ar'tık kalk dedi, bir ses ve haykırış,
Ebediyete uzanan bir aşka uzanış,
Siz inanın diye değil zaten bu bakış,
Bakış açım benim bu, aşk sonuna kadar,
ÖLmeyi yeğleyen bir adama kurşun çakar,
Çünkü ben sizin için bir ar'tığım,

Kendi arlarımda tekrarlarım,
Değişmedim, ahlâki sebeplerim,
Kendi nezdimde ilerLediklerim,
İşte bu yüzden benim sevdiklerim,
Ben sizin için bir ar'tığım.