Artık! Şiiri - İzzettin Dönmez

Güneyi kapadık doğudan sonra,
Güneş pencereme doğmuyor artık!
Köpek melezledik, değişim için;
Kurtlar koyunları boğmuyor artık!

Gel eyledik, kal eyledik ellere,
Tırpan attık, çiçeklere güllere,
Pisledik, hor baktık, kutsal yerlere;
Hayırlı bir rahmet yağmıyor artık!

Umut sözü, uyut oldu sonunda,
Tahlil etsen, RH çıkmaz kanında,
Devler bile küçük kaldı yanında;
İçlerde dışlara sığmıyor artık!

Çok ezelden beri bizler böyleydik!
En son sözümüzü önce söyledik!
Sulara gem vurduk baraj eyledik;
Nehirler alüvyon yığmıyor artık!

İnsan unutulmaz varsa eseri!
Hep kendine yontmuyorsa keseri,
Sağım makinası çıkandan beri;
Besici ineği sağmıyor artık!

25.07.2000