Artık Şiiri - Dağlar Özügüç

Gün doğarken de batarken de güzellikten ödün vermiyor
Güneşin doğuşundaki güzellik sevincinden
Batışındaki duygu derinliği ise asaletindendir
Gün yeni yaşamlara el sallayarak ufukta kaybolurken
Duygular kendini geceye hazırlamıştır artık
O Geceler bağrında umutları iyi saklar
İnsan karanlığın gizemine yaslanır
Kendine bir sırdaş bulduğunu sanır
Gökteki ay bile dökülen umut tohumlarını gizlemiştir artık
Gecenin ışıkları özlenen merhameti yoğunlaştırmış
Karanlıklar sabahın umutlarını büyütmüş
Yeniden doğuşun gelişine kapı arlamıştır artık
Deniz gecenin sahnesinin pırıltıların taşır
Yakamozlar bir son resitalin yıldızıdır sanki
Bir yelkenlinin direğinin ucunda yükselen dolunay
Muhteşem gecenin deminin zirvesidir artık
Dalga sesleri da söylenen ayrılık şarkısının
Yürek yakan bestesinin son nağmeleridir
Ne kadar zormuş bir günden ayrılmak
Hayalini kurduğumuz güzelliklere ulaşmak