Artık... Şiiri - Sait Yalçın

Ellere bahardın bana kış oldun,
Düşmanın gönlüne sen nakış oldun.
Sen benim canımdın; kara düş oldun,
Bu aşk bana fazla geliyor artık...
💦💦💦
Hazan mevsimidir bak yavaş yavaş,
O yüzden bendeki anlamsız telaş,
Gönülden sevilen açmışsa savaş,
Sinemdeki ateş sönüyor artık...
💦💦💦
Ölüm var amenna; bu tavır neden?
Nazına razıydım, bu kahır neden?
Bilmem ki bendeki bu sabır neden?
Tüm belalar beni buluyor artık...
💦💦💦
Bu duydu maziden aşina bana,
Verdiğim değeri atma yabana,
Böylesi yaşamak zûl gelir câna,
Aşk dağımın karı eriyor artık...
💦💦💦

Aşk kalbe, kalp aşka yabancı oldu,
Kime güvendimse yalancı oldu,
Kalbime başıboş bir sancı doldu,
Kalp ağrım yüzüme vuruyor artık...
💦💦💦
Çile yumak yumak ördü ağını,
Aşmak mümkün değil kibir dağını,
Yıkıp parçaladın gönül bağını,
Bahçemin gülleri soluyor artık...
💦💦💦
Yalnızlık olarak kaldı bak adım,
Sensiz bir hayatta kalmadı tadım,
Sait'im dünyada yoktur muradım,
İçten içe ruhum ölüyor artık...