Gitmeden, çiçekler vardı kırlarımda kışları
Şimdi hezeyan dolu göğsümün sol altı Amalaştım göremiyorum yazı, kışı, baharı
Artık yandı ormanlar gölgesiz kaldı başımız
Biraz fazla yaşlanmış gözümüzde yaşımız
Şimdi gidiş vaktidir bundandır hüsranımız
Kısa yol olsa da varamaz ayaklarımız
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta