Artık Şiiri - Fahri Duru

Ağırı,hafifi kendiniz tartın
Terazimi duvara astım artık
Uzuna,kısaya kendiniz bakın
Boyumun ölçüsünü aldım artık

Vaatlerle soldu takvimde yaprak
Yağmur ile küstü baharda toprak
Doğrularla zordu ayakta durmak
Dilimin sürgüsünü çektim artık

Aklın süzgecinde başladı terslik
Cahil ellerde mahsur kaldı beşik
Alim olan pustu,kapandı derslik
Doğruyu eğriye bıraktım artık

Eğilmez dediğim,etek öptü yerde
Çakalla dost olan,kaldı kafeste
Vicdan ölmüş gerisini Hak getire
Bu düzenden kendimi attım artık

Teneke coştu,garip kaldı çelik
Örsü,çekicinden ayırdım artık
Ruhun surlarında açıldı gedik
İçteki hainden usandım artık

Bereketi kalmadı hiçbirşeyin
Ardında kan var,sahte gülüşlerin
Kabrinde küfür susmaz gidenlerin
Gıybete sırtımı çevirdim artık

Zalimin zulmü mazluma sabırdır
Raftaki adalet çok toz kaldırır
Geciken hüküm vicdana saldırır
Kalemin keyfini tersledim artık

Kolayın tadı zora baş eğdirdi
Emeği,terinden sakladım artık
Ahmağın lafı akla taş değdirdi
Eleği,telinden suçladım artık

Bazen yuttu,bazende kustu aklım
Bir söz için nice gemiler yaktım
Her ateşte yine yalnız ben kaldım
İnsanın gölgesinden kaçtım artık

Hani! Nerde şimdi hayâl kuranlar
Gerçeğin dikenine battım artık
Hani! Nerde şimdi saray yutanlar
İki avuç toprağa yattım artık

Hedefini şaşırmış kalbin yayı
Vermek isteyen yok,sevgiden payı
Bencillik gözüne dikmiş ilk sırayı
Tesbihi sabırdan sıyırdım artık

Ne verdin ki,neyi bekledin benden
Yüzümü,gözümü çevirdim senden
Uyandım nefsimi hapseden düşten
Dünya! defterini kapattım artık
Ö.F.D
24.01.2021