Artık Şiiri - Kubilay Çakmak

Kaldırımlar biliyor
Lambalardaki izlerim; gölgeler
Yağmur birikintilerinde yakamozlar
Beni izler
Sokaklar çıkmaz artık
Yok gidecek yer

Azrail masum
Ruhum isyan eder
Ölmek lazım, uzaklara gitmek
Nedir çektiğim eziyet,
Sendeki bu nefret
Yangın yeri kalbim sana hasret

Bıçak gibi soğuk
Bedenim ruhsuz, neye yarar kalan ömrüm
Gölgeler, yakamozlar da yok artık
Üşümek ne mümkün
Sende yoksun
Kaldırımlar karanlık

Hasret diz boyu, umut yok
Gönül seni ister
Ahir zamanıdır, gitmeli artık,
Sensiz yaşamak ölümden beter
Al senin olsun tüm ömrüm
Bana cehennemde yeter