Dumanı üstünde kurabiyemdin sen,
Annemin pazar sabahları yaptığı.
Herkesten habersiz fırından çaldığım,
Yemeye kıyamadığım.
Bir şarkıydın sen dilimde,
Her an hatırımda olan,
Duymasam da söyleyebildiğim
Başkalarının bilmediği.
Kalbimdeki duaydın sen,
Yatarken okuduğum
Benliğimi saran, ısıtan
Annemlerin öğretemediği.
En sevdiğim kalemimdin sen,
Bana yazmayı aşılayan,
Her cümlenin sonunu seninle bitiren.
Yazmaya doyamadığım.
Ve artık,
Annem kurabiye yapmıyor,
Dilimdeki şarkı melodisiz,
Dualarım karşılıksız,
Kalemim tükendi,
Kalbim rastgele atıyor,
Zanaati sevgiydi,
Harcı sen, yoldaşı ben.
Hoşçakal...
Kayıt Tarihi : 7.12.2009 01:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!