Ben seni masum yanınla sevdim,
Hani kalabalık parkların salıncak sırasında,
Umutsuz, garip, hüzünlü...
Seni bana getirecek zamanı beklerken
Artçı özlemler uğradı rıhtımıma,
Titredim, kanadım, sızdım.
Düşlerimi cebimde sakladım,
Canım pamuk şekeri çekerdi bazen,
Düşlerim para etmediği zamanda.
Hani sen gözlerimde ki bilyelerden düştüğün zaman;
Çığlık attım, kanadım, sızdım.
Senin hayalini görmek için uyuştururdum beynimi,
Uçan balonlarımı kaçırırdım elimden,
Kaybetmeyi göze almazdım,
Kabuslarım her şafakta tenimi böyle öperken.
Ben seni masum yanınla sevdim,
Hani kalabalık parkların yalnız salıncaklarında,
Bir rüzgar gibi öperdin gözlerimi,
Üşüyen gözlerimin soğuk hayallerime borcuydu,
Ağlamalarım, çığlıklarım, hıçkırıklarım.
İçtiğim bir yudum votkanın
Ateşler basması sallanan hayatıma
Özlem ilmiğiydi boynumda,
Attığım bir tekme can çekişmeyi de sende unuttum.
Ben seni masum yanınla sevdim.
Masumluğu unuttuğum bu hayatta...
Kayıt Tarihi : 30.6.2007 01:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
namık cem
TÜM YORUMLAR (1)