Artarken Şiiri - Muammer Erturan

Yayılır kokusu
varoşlarına değin ateşin
ılgıt ılgıt,
bir anıt görkemiyle
uzanır sere serpe
bir taze bahar,
bir gül açar
koynunda gecenin
yanar döner
mehtap düşer üstüne...

İçesim gelir şarabından
yudum yudum
hiçe sayıp gerisini,
geçip kendimi bir kalem
kulak versem çağrıya
ya derdime derman olur
ya katlime ferman...

Treni kaçırmaktan sebep
yanmaktansa hep
yakmak var gemileri
bir bir
vakit o vakittir...

Ne acayip çelişkidir
eksilir bir dem daha ömrümden
artarken öylece...

('06)