Alıp şiirleri asmalı on ikisinde gecenin
Ve oturup bulutun birine seyre dalmalı
Kenarından düşenleri dünyanın
Ötekine aksettirmeden anı itebilmeli
Düş müdür gerçek midir bilebilmeli
Bilinen neydi geçen bir guguğa sorabilmeli
Saçlarından öpebilmeli karanlık bir akşamın
Yatırmadan zamanı yarısına gecenin
Ayırt etmeksizin gerçeğini rüyasını yaşayabilmeli
Tırnaklarda biriken yorgunluğunu insan dökebilmeli
Kendi sessizliğinde ustalaşırken
Acemiliğine yenik düşüp bağırabilmeli
*
Şimdi ne varsa parmaklarda birikmekte
Kimi zaman bir tetiğe dokunur
Kimi zaman bir bıçağın kabzasına
Yaşamaksa ölüm doğum arasında bir çizgide
Ayıklıktan öteye yürünen bir çizgi bu
Her adımda insan gözünde seyirmekte
*
Bir buluta binip
Ve uzanırken kendi içinde,
Bir ağaç gölgesinde
Bir nehir sesinde
Yüzünü gökle bütün etmeli.
Kayıt Tarihi : 8.12.2019 23:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!