Arta Kalanlar Gözyaşı Olur!

Senden bana miras bir parça giysiye sarılıp ağladım!
Geçen zaman kokunu sökememiş meğer ustünden
Kokladıkça yokluğun işledi içime
Gözyaşlarım kokuna karıştı
Kokladıkça doyamadım,
Kokladıkça yüreğim sıkıştı,
Kokladıkça kokladım,
Kokladıkça ağladım senden arta kalanlara hapsolmuş bir ömre!

Senden arta kalan bir parça giysiyi sanki senmişsin gibi bağrıma bastım!
Yüzüne dokunur gibi,
Saçlarını okşar gibi,
Sanki sana sarılır gibi,
İçimdeki tüm sevgiyi,
İçimdeki tüm düşleri,
İçimde... o en derindeki şefkatimi ona verdim
Ve ağladım senden arta kalanlara asılı bir ömre!

Senden arta kalanlara,
Senden bana miras kalanlara,
Resimlere hapsolmuş o anki mutluluğa,
Bir parça giysiye,
Sarı saman kağıda yazılı bi şiire,
Yitik bir ömre
Yüreğim cız ede ede
Ağladım...

Kayıp bir ömrü arta kalanlarda aradım...
Bulamadım...
Ve yine ağladım...