Arslan Abi Şiiri - Cansu Türkkan

Arslan Abi,
Bizim Mudanya şoforümüz kendisi.
Ne zaman gülse kaz ayakları ayaklanan abimiz.
Arslan Abi,
Yolumuzun neşesi.
Esprilerimizin ana kahramanı.
Uçan Ağustos böceği misali, karınca beyimiz.
Arslan Abi,
Yolların yarışçısı.
Kim sen yaşlandın makas atamazsın dese atar ayağını gaza.
İşte yine böyle bir Cuma günü.
Bayram havası esti bizim 5 metre karelik sayıca koltuklu servisimizde,
Yollar karıştı.
O yamaç senin bu dümen bizim havasıyla kaybolduk Mudanya labirentinde.
Durur mu Arslan Abi?
Yapıştırır cevabı:
'Onlar bana güvenir bak almışlar erken saate bileti'
Ah! Arslan Abim.
Bu son Vapur oysa...
Oysa bu Vapurda gidince benden bir parça gider Marmara'mın en güzide sularına.
Oysa bu Vapur Arslan Abim benim uçan balonum , Aksaray'daki zencim , Şehzadebaşı Camim...
Anla işte Arslan Abi.
Bu vapur olmadan olmuyor.
Ben bana varamıyorum.

O hengamede izledim.
Böyle elli yaş üstü kocaman kalpli adamların neşesi inan çocuk parkında yok.
Sönük renkli hayatları o serviste şahlanıyor.
Uzun, canlı yeleleri rüzgarda savruluyor.
Çıkıyorlar ahırlarından,
Gün doğuyor sanki.
Hiç batmayacakmışçasına.
‘Süreli’ en nihayetinde diyorum içimden.
İçim içerlense de,
İçerde bir yerde ,
Ayakları ıslak , kumsaldaki kumları kaldırıyor.

Arslan Abim sürüyor denize karşı
Oturdum amma güneşin yüzüme bir tam gelip,
Bir de sokak lambalarından gölgesi düşmüş şekilde yüzüme yansırken izliyorum olanları.
Tanıdık bir çehre var diyorum.
Bu çehre sanki hepimizin küçük yaşta hayatında olan,
O güvenilir ama kazıkçı bakkal amca.
Dört yaşındayım.
Sanki Arsan Abi fırfır veriyor bana
Var gücümle çekiyorum alttaki yüzüğü
Minicik ellerimle fırfırı göğe atıyorum.
O gittiğimiz yol sanki,
Her yaz gittiğimiz yokuş yukarı kalan mahalleme giden yol.
Sanki Arslan Abi ile yolu geçmişim olan bir yolculuk yapıyoruz.

Yol bitti.
Vardık Arslan Abi.
Yetiştim vapura.
Yetiştim bana, benden kalanlara.
Sağ ol , Var ol.
Eminim ki sen,
En sapa yollarda en durulmaz kalabalıklarda dahi olsan,
Beni o vapura yetiştirirsin.
Çünkü sen,
Arslan Abisin,
Ben de Arslan Abinin yolcusu.