Geçer bu hayattan her şey akarcasına,
Bizden geçtiği gibi sevdanın,
Gözlerde parıldayan bir zamanlar sönmeyen o ışık
Rüzgârın söndürdüğü mum alevine dönerken
Dönüşümü olmayan bir atığa çevirir kalbi.
Şimdi ne koşmak ne durmak faydasız gibi
Her yol arsız bir yalnızlığa gömer bedeni.
Kayıt Tarihi : 24.4.2009 11:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)