Arsız Umutlar Şiiri - Suat Tekin

Toprak kokusuna gömdüm
Kin köpüğünden sulara
Zakkumdan şaraba parmak tadı aldım
Umudu bir filim
Umudu bir rüya
Umudu bir heves
Ve sonsuzluğa akan bir damla nefes

Yarını yok dünden bugünü beklemekle
Bu felek her demine çaresizlik,
Her demine umutsuzluk taşıdı isteyerek
Gecenin aydınlığa, güneşin karanlığa heyecanı yok
Bedel yok bu diyarda yürek sancısına
Kuş seslerine incili notalar dizili değil
Aç midesine sancı vurmuş anaların yüzünde tomurcuk açmayacaksa
Gülleri kokmayacaksa
Dallarına kuşlar konmayacaksa
Ben de yokum arkadaş, ben de yokum.
Topuklarımda bir sancı beynime işlemiş.
Arsız umutlar bu bedende ne diye kükremiş.
Soysuz surat
Nesepsiz adam
Kefeninde
Adamsan eğer, yüreğinde barış şarkıları söylensin perde perde
Senin olduğun ya da olmadığın her yerde
Bir bir, tek tek, nefes nefese söylenmeli elbette
Bulanık dünya, çarkın ters, adaletin ters, vicdanınsa hiç yok
Ciğer renginde suratına gamsız bir bakış
Ve sonsuzluğa derin bir haykırış
Bizim derdimiz başka
Biz, topraklarında rüyalarımızın saklı olduğu Anadolu'nun yoksulluk neferleriyiz
Rengi tam sökmeli gözler bu topraklarda
Umutlarımız kar suyu
Korku kefen yarası
Şah damarın acısı
Şafak vaktinde insan silueti yüreklerimizi dağlar
Ölümü bile açlık kokar bedenlerimizin
Bir türkü çığlığı Fırat boylarında
Bin yılların sevdaları gizli mısralarda
Mor gözlerinde bir şeytan mührü
Ne ben yarattım bu çileyi
Ne tek ben yaşadım.
Seninle doğmuş, benimle yaşayacak
Sen olmazsan, ben olmazsam bile…