Arsız Hayat. Şiiri - Behçet Elcik

pusulasını şaşırmış bir gemi gibi,dadağlı dalgalar savurur beni.
batmanın şokundan, bir sahile atılmak muradım.
muradım sensiz olmak değildi, ama öyle ummuşumki bu hak oldu bana.
korkularım,attı beni sahile, dalgalarla boğuşmak varken karaya oturmak istedim belkide.

ne umursamaz bir isteyiş, sonra pişman olmak varmış.
şimdi aradan yirmi bir yıl geçti, her gün ölmek gibi seni beklemek,
kendine hayrı kalmamış günü batmış,günden umuyurum, gelirsin diye
her karanlığın bir gün doğumu, her fırtınanın bir usul vakti vardır,

kalbimdeki fırtınanın yokmu usul zamanı, seni isitiyor beni yakmak pahasına, bende onun arzularının esiri oldmuşum,sanki.
kalın uykumun serkeşliğindeki mahmur uyanış, geç oldu belkide.
hatırındamıyım bilmiyorum,ama kalbimin yangını taze sanki,

o hüzünlü, rikkatli, uzun hasret gecesi.
sanada gün doğacakmı acep?
rotasını şaşıran hayat, sahilmi sana senmi sahile çarpacaksın?
ucu olmayan kurkularım,matemli biten hayatmı? sizmi galip olacaksınız?
bu şiirin mağlubu benim, zakir galip,arsız hayat.