şehrin bütün ışıkları saldırıyordu
kan ve gül kokuyordu gece
uzun ince bir kahpenin zerafetinde çiğneniyordu arnavut kaldırımları
ve binlerce insan yürüyordu kendi karanlıklarının içinde
acıyı.. şehveti.. hüznü.. gizlemiş yüzler
derman arıyordu kadehlerde...
tek bir güle satılan umutları doldurmuştu sepete çingene kız
beş para etmeyeceğini bile bile..
yetmeyen nefesiyle üflüyordu ‘ney’i dede
vitrin camlarından dökülen mankenler
ve parlak neon ışıkları eşliğinde..
ve uğultular arasında yok olduğunu bile bile
çoktan yitmiş ruhlara hediye
koca bir balkona serilmişti haliç
dudağını uzatmıştı deniz öp diye
yüzyılların yorgun sesiyle
çığlık çığlığaydı konstantinapol,bab-ı ali, asitane
uzağında konuk ettiği yıldızlarıyla
yüzünü indirmiş bakıyordu ay....
kim bilir kaçıncısını izlediği bu arsız geceye...
Ayfer Artuç
26. 05.2007 İsatnbul
Kayıt Tarihi : 26.5.2007 03:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok güzel izlemiş ve izleniminizi çok şiirsel aktarmşsınız dizelere arsız,belki de aylak bir İstanbul gecesini,şair gözüyle,hattâ biraz da yüzünü indirip bakan ay'ın gözüyle...
Çok güzel şiirdi.Kutlarım sizi,teşekkür ve saugılarımla,
Ünal Beşkese
tüm içtenliğimle kutluyorumm....
istanbulu bir başka sevrim neden bilmem ama istanbul sevdaların şehri gibi gelir bana 2 senedir de gelemiyorum..ben istanbulu cok özledimmm... bahara gelecem istanbul..papatyalar yüreğinize
TÜM YORUMLAR (28)