Arsız EYLÜL Şiiri - Nazlı Arman

Hey Eylül

En son ne zaman yıkandın
Yağmurlarında sonbaharın
Ve en son
Ne zaman tarandın yapraklarında
Dökeceksin şimdi ayrılıklar da
Yapraklarını kepek kepek
Aşk'ların kazınarak yazıldığı
Bir bankın tahtalarına
Ya da biten aşkların konuşulduğu
Masum yürüyüş yollarına
Çek ayaklarını üstünden
Taze gazellerin,canı yanmasın
Yanıyorlar zaten,hem biten yazlara
Hem de biten aşkların arkasından
Kimsesiz benim takvimlerim
Geçiyorlar gözlerimin önünden
Sahipsiz ve yorgun günleriyle
Gölgeler büyütüyorum
Sessizce örtmesi için üstlerini
Siz mi gerçek ötesindensiniz
Yoksa
Ben
Bir eylül'ün tenine mi dokundum
Rüzgarın yalnızlığına
Beste yaptım tüm öfkelerimi
Bulutlara dağıttım soluk renklerimi
Ve
Tuttum ellerinden
Arsız sonbaharın
Haydi şimdi sev beni
Haber vermeden giden
Kızgın güneşe inatla