Arsız Dilenci Şiiri - Önal Irgıt

Aşkınla heder oldu bu can,
Kovsan da yine ayrılmaz gönül kapından.

Beni arsız bir dilenci yaptın,
hiç hicap duymaz mısın yaptıklarından?

Bilmez misin? Aşkta gurur olmaz;
korkma, birşey kaybetmezsin onurundan.

İnkar etme, sen de beni seviyorsun;
sor da öğren, öğren, o eski tahta masamızdan.

O bile anladı, bana olan duygularını;
hatırla, onu da ıslatmıştın inci tanesi gözyaşlarından