Arsız'a Şiiri - Tuncer Akbaba

Kime diyorum ben kime be adam!
Hiç üstüne almazmısın azıcık.
Hikaye, deyimler boşa ötmüşüm,
Sen de benle vah diyorsun be gıcık.

Yok kestim ümidi bu kumaş bozuk,
Ben paltoyu geçtim don bile çıkmaz.
Hayaller arslandır, kurt belki ammâ,
Dönelim gerçeğe kedi de çıkmaz.

Adam ibret alır düşünür belki.
Her gelen taşa da eğme kafanı.
Sen zekisin zannedersin kendini,
Tilkiden çok medhederler çakalı.

Gel laf dinle aslanlayın adam ol.
Daha var önünde bir ömürlük yol.
İşgüzara en son ağlamak düşer.
Gel gör akıbeti hakikati bul.