Arsız Şiiri - Aysun Erat

Herkes uykudayken ben,
Karıştırıyorum çöpleri bir bir…
Topluyorum.
Umuttan yana,
Sevdadan yana,
Huzurdan yana,
İnsanlardan arta kalan ne varsa.
Sonra ellerimi açıp şükrediyorum Tanrı’ya.
İyi ki gece var Tanrım!
Hele bir de yıldızı bolsa…
Başka bir şey de istemez hani…

Arsızlık olacağını bilmesem.
Yalnız benim için varolduğunu düşüneceğim gecenin..
Haksız da sayılmam ama.
Benden daha iyi kim gizlenir ki?
Gecenin bu şefkatli koynuna!

06/2005