Arşive Düşen Birikimlerimizin

Ömrünle beni bir tutamazsın
Senin cehennemin
Cehennemin de bir sahibi var
Ayaklarına titriyorsun bütün olumsuzlukların
Yeminin var senin bilge lâfların var
Düğün dernek bahislerine benzer günâh çıkartmağa
Ağzın var

Hiçbir zaman bilemedin ismini akrostişleştirdiğimi
Yerlere kırılan sabır tespihlerinin
Ve aşkımın sevgimin bir tanemin derken
Arşive düşen birikimlerimizin?
Cisimli duaların kıvrımlarında sesleri var
Ağzından çıkan her cümlede yeni bir icadın bilim adamı
Gidişte dönüşü olmayan kapalı bir huzursuzluk sanki
Ardında tüm ölümlerin kararsız hançeri saplı
Don Kişot'un atı mıydım uşağı mı
Sevdiği kız mıydım yoksa hangi karakteriydim o romanda ki
Hiçbir savaş yetmedi bağırası nefesimi kesmeye
Kaldıramadın aşkımın felsefesini
Gidemeyişim her dokunduğunda
Yaranamadımsa hiçbir zaman yanıltmadığından
Olamadımsa ruhunun kaptanı
Yine de engel değil sevmeme

Hâlbuki biliyordum sevmeden önce de
Masanın neresinde duracağımı
Ayağa her kalkışımda sandalyemin çekileceğini
Ve bir gece vakti bıçak bıçağa geleceğimi