ARŞIN EYLEDİM. 18
Geldim memlekete arşın eyledim,
Hanım Evliya'yı bilen kalmamış.
Öksürük Kaya'ya dayanmış evler,
Sanki şu yaylada düzlük kalmamış.
Bilenler kimseye birşey sormamış.
Mühtü Mehlesinden sonrası düzdür,
Üstüne düşecek bir taşı yokdur,
Dibi depremlere oturmuş yoldur,
Bilim adamına soran kalmamış.
Kat sayısına göz hiçde doymamış.
Öksürsen kayadan taşları düşer,
Sallansa havada kuş olur uçar,
Hemşeri olursa ölüme düçar,
Kabirde adama hesap kalmamış.
Talkun eylemeye fırsat olmamış.
On'larla dikilmiş her bir tepeye,
Onlarlı onlarlı bayağ yükseğe,
Sanki sığılmamış dümdüz yerlere,
Kimsede ürküntü korku kalmamış.
Otuzdokuzdan hiç ibret almamış.
Sanki sığılmamış şu memlekete,
"Böyle olmazlar" hiç denmez millete,
Hesap burdan kalmaz sanki ahrete,
İki divânı da bilen kalmamış.
Bir "aklı erere" soran kalmamış.
Üç gün imiş burda şu koca dünyâ,
Toprağa saygıyı unutma aslâ,
Hainlik etmeyin "Veysel'in dosta,"
Kadir kıymet bilen büyük kalmamış.
Doğru çalışanı deprem vurmamış.
Tarihi yok olur kalmazsa eski,
Gurbetçi bulamaz gelirse belki,
Eskisiz yeni yok büyükler derki,
Hisarî Kemâl der, gurbet kalmamış.
Gurbette ölenler bura konmamış.
(*)
TOPRAK,
KOCA VEYSEL'İN DOSTUDUR.
Kemâl Ekmekçi.
Şebinkarahisar.
27. Şubat. 2023
20:36:00 ledim
Kayıt Tarihi : 1.3.2023 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şebinkarahisar gibi Şehirlerimizin yapılaşmasında geçmişine ve önceki var olan yapılış tarz ve her an olabilecek deprem tehlikelerinin en önce bütün bilimsel uygunluklara göre yapılması icabına azami dikkat edilmesi Hk.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!