Arşimet Şiiri - Akın Korkmaz

Sıcak bir hamamda çimiyordu Arşimet
Hani derler ya neye niyet neye kısmet
İnatçı bir tas kovanın içinde gemi kesildi
Elinle paslı gemiyi batırmak ne mümkün
Ve karşınızda suyun kaldırma kuvveti

Vaziyet aptalın anlayacağı hal hiç değildi
Islak kıçına bir peştamal bile sarmadan
Elinde tas dilinde evreka evreka sesleri
Galya’yı peşine takıp koştu anadan üryan

Üstü giyinikken büyük bir matematikçi
Vatanı işgal edilince savaşçı ve asi
Çarklar, makaralar, devasa mancınıklar
Düşman gemileri yakıp kül eden aynalar
Daha neler neler düşünmüş mucit aklı
Roma ordusunun aklını baştan almış
Bir aklı kıt Romalı asker de o büyük başı

Bir gün kumun üstünde çizim yaparken
Başına dikilmiş gözü dönmüş bir asker
Bilge Arşimet’te ölüm korkusu ne gezer
Barbar kılıçtan aman dilemek şöyle dursun
Tatlı canı aklının ucuna bile gelmemiş
Bana bak sakına bu çemberi bozayım deme
Dile kolay son sözünü böyle söylemiş