Rumelinin yalnızlar köşkünde oturmuş;
hüzünle seyrediyor zamanı
gözlerinde hep bir arayış
Arşidük kızı Rosalinda
yudumlarken her zamanki gibi
geçip giden hayatını
özlüyor çocukluktan kalma tadını
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta