Arşa mı değdi başın Şiiri - Veysel Çakır

📜✍️ARŞA MI DEĞDİ BAŞIN ✍️📜
İlk örneği sen oldun, haberin var mı bundan
Sevdiğini hiç kimse, senin kadar üzmedi
Yaşamayı bir yana, usandırsın canımdan
Mecnun bile çöllerde, benim gibi gezmedi

Esirgemedin bir kez, ağzında her ne varsa
Katlanılırdı ancak ,kalbim bir taştan olsa
Bu kadar incinmezdim, içimde cam yoğrulsa
Canevinden vurulan, benim gibi bezmedi

Bir değirmen misali, öğüttün geleceğim
Muhtaç oldum nefese, mümkün mü güleceğim
Bundan kötü olamaz,gelse de öleceğim
Bir canlı bir canlıyı, senin gibi ezmedi

Şefkat timsali deyip, açılan kucağına
Elimle teslim oldum, bilenmiş bıçağına
Medyum olmak gerekmiş, bunun olacağına
Hiç bir kasap deriyi, senin gibi yüzmedi

Bir söze kırk bahane, üretirken ansızın
İliğimi emmekmiş, tek gayesi kansızın
Gözlerinden kan aksın, hainin, insafsızın
Hiç bir zalim kurşuna, senin gibi dizmedi

Bir iğnenin yurdundan, her gün geçirdin beni
Her gün zakkum suyunu, verdin içirdin beni
Bir cefadan cefaya, tuttun uçurdun beni
Hiç bir elek bir cismi, senin gibi süzmedi

Sanki de yarıştaydın, Firavun'la Karun'la
Allah'ın Sevgilisi Musa ile Harun'la
Arşa mı değdi başın, o çirkin desturunla
Yaratılan bir canlı, senin kadar azmadı

25/02 /2020 Veysel çakır