Arş-ı Ala Şiiri - Umut Durak

Belki gönlümüzdeki gülleri kopardılar AMA
Önümüzdeki bahara yeniden kuşlar tohum serper bu toprağa
Evladın vatan efradından farkıda
Anlamak; gaye, çaba,meçhul, nizam, usul ve hatta kaba
Kimi kabus zanneder toprağı kimide akraba
Kimi derdest eder haini kimide der merhaba
Kimi namus babında toprağı süsler kana
Kimi hamis namına kurşun sıkar manaya
Evla olsun toprağım kazılırken kuyuya
Çiçek açsın böceğim versin balı arıya
Sulansın soymuklarım dönsün güneş doğuya
Dönsün yıldızlar güne, çıksın arşı alaya