Arnavut Kaldırımı Şiiri - Mehmet Özer

Arnavut kaldırımında bir garip dilenciyim

Lodos vurmuş gemimi dertliyim divaneyim

Platolarda ovalarda gezen bir viraneyim

Aşkının ve sevdanın tutuklusu esiriyim

Sormadım hiç kendime seni neden bu kadar sevdim

Laleler, güller gibi sevdamı toprağa fideledim

Anlamadın sen bunu kendimi dizginledim

Nihayet ayrılınca tüm duygularımı gizledim

Gözlerim uzaklarda seni arıyor çok özledim

Üzüm oldum şarap oldum kadehlerde içildim

Nedenini hiç sormadım kendime sevdama yenildim

Ellerin ellerimde olsa tutuşurdum erirdim

Şansım yokmuş bu aşkta ben son sözümü söyledim