Armut'un sapı,
Üzümün çöpü, dedik yıllarca.
Ne armut yiyebildidik, ne üzüm,
Armut'un olgunlaşmasını,
Üzümün helva olmasını bekledik.
Yorulmak istemedik,
Hep hazıra konalım dedik.
Armut'un iyisini, ayılar yedi,
Biz karşıdan seyrettik.
Üzüm yemedik, bağcıyı dövdük,
Çalışmadık, çalışana ayakbağı olduk.
Yatırımcıların önüne, bir çok engel koyduk,
Havanda su dövdük,
Yerimizde saydık.
Doğru söyleyeni istemedik,
Aramızdan kovduk.
Rüşvete, hırsızlığa, yolsuzluğa göz yumduk.
Elalem uzaya gitti, biz yaya kaldık,
Üretmedik, satın aldık.
Sağa sola borçlandık,
Öküzün altında buzağı,
Buzağının altında öküz aradık,
Tabi ki bulamadık!
Kayıt Tarihi : 2.5.2010 20:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SAPSIZ ARMUT
ÇÖPSÜZ ÜZÜM OLMA MI DİYORSUN YANİ..
AMA BİZİM YATIRIMCILAR YATARAK , DEVLETİN KASASINI SOYARAK KAZANMASALAR.. KAPİTALİSTSE KURALINCA SOYSALAR ON DA AMENNA DİYECEĞİZ AMA... SAYGILARIMLA.
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (22)