Umudun yolu kayıp çok kereler aradım
Taş kafayı yarınca armut düştü payıma
Kalmadı tek yaprağım canım yandı ıradım
Kış kapıyı çalınca armut düştü payıma...(13:57)
O hazan rüzgarları bu sene erken esti
Zemheride kırıldı dışarda duran testi
Soğuk apansız vurdu avuçlarım buz kesti
Elimi uzatınca armut düştü payıma...(14:09)
Yerim yurdum olmadı dolandım hep avare
Yapayalnız kalınca gördüm hepten duvarı
Garibin mıntıkası sanki olmuş kulvarı
Kara kış da yatınca armut düştü payıma...(14:19)
Adam gibi adamken tınlamadı hiç kimse
Dallarım bükülürken anlamadı hiç kimse
Derdimi anlatsamda dinlemedi hiç kimse
Fazla göze batınca armut düştü payıma...(14:30)
Millete kepçe kepçe bana sanki kaşıkla
Nedense ekmek ile yetindim hep cacıkla
Aynı kaptan yumurta yiyemedim sucukla
Küsüp dalı atınca armut düştü payıma...(15:05)
10.12.2014
İlyas BaltacıKayıt Tarihi : 11.12.2014 00:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!