Gururu okşanmışlığın üstüne gitmekti,
Gidene dur diyebilmekti,
Kaybetmemekti tazecik anıları yürek burukluğunda..
Hiç ümitlenmemekti,
Sahte sarılmalardan pay çıkarmamaktı,
Kaybolurken anlıyor insan,
Bir gecenin soğuk ve ıslak yüzünü,
Perdeler kapanıyor ansızın,
Ve o zaman değerleniyor sevgilinin çıplak yüzü.
Kaybedince anlıyor insan,
Kaybetmek çanları çalıyor yine...
Bir yazın ardından yine gelen sonbahar,
Umutsuzluğu topluyor sanki.
Amaçsız rüzgarlar
İsmini fısıldıyor düşüncelerime.
Çiseleyen yağmur değiyor gözlerime,
Mazide kalmak zor olsa da,
Geçmişi yaşayamam birdaha inan.
Zaten sen geri gelmeyeceksin,
Üzgünüm sanma beki de bunları ben istedim,
Mutluluk fazla geldi belki,
Belki de sen az geldin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!