Armağanım Olsun Şiiri - İbrahim Yılmaz 3

Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum
Bazı günler bir yıla
Bazı yıllar ömre bedel olan günler
Unutulmamış mutluluk kırıntıları
Arada bir seni hatırlatan
Mevsimler döndükçe değişen
Dönüşü olmayan iklimlerim gibi şeyler

Yine de unutmuyor insan
Saatlerce süren telefon konuşmalarını
Yüklemini kaybetmiş
Öznesi sen ve ben olan
Ne kadar devrik cümle varsa içimizde
Aylak zamanlarımıza sızan
Senli benli günler
Unutulmuyor işte

Şu sanal alem
Sosyal medya da olmasa
Son halini bilemezdim
Belki görsem bir aralık akşamında
Başım bir yabancı kesilir, eğilirdi
Düşerdi yola.
Bende değişen pek bişey yok
Biraz dağa çoğaldı,
Yüzümün yıkanacak yerleri.
Gittikçe
Kelliği yakıştırıyorum
Avuntularım içinde
Yaşlanıyorum

Gözlükte yaptım kendime
Yakıştığını söyleyen çok
Tıpkı yan yana yürüdüğümüzde
Arkadaşların bize dediği gibi
Yakışıyor.
Gözlüklerimde...

Kilo da aldım
Göbek desen; hiç sorma
Gün ışığından
Daha fazla yararlanır oldum
Sabahları erken uyanıyorum
Mesela
Senden sonra hiç bir güneş
Üzerime doğmadı
Uzandığım deniz kenarı
Martıların vesayetinde
Senden sonra
Sevemedim
Martılara miras bıraktığım
Yosun kokan anılarımı

Dedim ya bu sosyal medya
Bazen iyi oluyor
Gizliden seyrediyorum seni
Ve gizliden bir ah yakıyor beni
Yüz hatların yine gülümsemekte
Mutlulusun sanırım
Ya da
Benim gibi oyun oynuyorsun
Mutlulukla.

Son halini gördüm bu gün yine
Fotoğraf sanki dile gelmiş
Bu kez daha bi yakışmış yüzüne
Gülümsemek dediğin şey
Bilirim taze gelinler
Toprak kokar
Bahara meyva yetiştirmek için
Bilirim araya hasret girer
Araya gurbet girer
Araya eller girer
Araya yıllar girer
İlk gün ki gibi durur
Aşk dediğin saçmalık
Sevdiysen eğer
Ve insan bir ikindi vakti
Yorulur.
Çöker dizlerinin üstüne
Taşkın akan nehir
Bir anda durulur.

Şimdi sen hayatına anlam katacak
Teze bir filiz sürmüşsün
Bir yudum insan taşıyorsun
Senden olacak karnın burnunda
Umut senin olsun
Baharlar senin

Benim bakmaya kıyamadığım...

Senin bakmaya kıyamayacağına
Benden armağan olsun