Sen Tanrı ol, ben Yunus
Divane olup, arayam seni
Sen bir avuç kum ol, ben bir damla su
Mecnun'un gözyaşıyken, bulam seni
Kalan,
aşağıda sığ bir liman;
gidense,
bir ışık görmüştür,
dağa bakarak.
Giden, akıntıya karşı gitmiştir;
Doğduğumda yoktu
sanırım
önce belirsiz
soluk
yavaş yavaş
oluştu bu kabuk
Yürüyorum
Yağmur pür neşeli
sokaklar kaygısız
Ürkütmüyor beni
bu gelen yaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!