Küllenmiş bir sevdanın sızısı var içimde
Bedenim tükense de ruhumda yaşayacak.
Ne kadar istesek de kavuşmak yok kaderde
Sevsem de sevilsem de böyle yarım kalacak.
Yıllardır görmediğim uzak bir şehirde yar
Biliyorum bir daha geriye dönmeyecek
Yokluğunda benimle ağlayan bir hayal var
Belki de bu hayalle ömrüm sona erecek.
Artık bitsin istemem alıştığım bu hasret
Hayali kendisinden daha yakındır bana
Sevda vurgunu kalbim sevgisine emanet
Bu emanet ölümsüz armağanımdır ona.
Kayıt Tarihi : 31.1.2016 09:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Müftüoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/31/armagan-76.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!