Kim demiş armağan vermedin diye...
Yaralı bu gönül... senden, hediye...
Bir eser bir anı vermedin diye...
Hasreti bırakıp gittin, yerine.
Bir derin sancıda, durur yüreğim
Saklar yangınını... korur, yüreğim
Bu aşkın sonu yok; bilir, yüreğim...
Hasreti bırakıp gittin, yerine.
Ne ararsan, bende... ne ararsan, var...
Ne onmaz yaralar...bitmez çileler...
Teselli vermiyor artık şişeler,
Hasreti bırakıp gittin, yerine.
Kalmadı hiç kimsem... pas tuttu, kapım
Örümcek ağları kaplandı zilim
Beni bir başıma bıraktın, zalim...
Hasreti bırakıp gittin, yerine.
Yerini tutar mı sandın: hasretin...
Hani dönecektin... hani vuslatın...
Sırtıma bir kambur gibi yasladın:
Hasreti bırakıp gittin, yerine.
İzmir-Ağustos-2006
Ekrem BozkurtKayıt Tarihi : 14.11.2009 01:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
emeğine,eline sağlık
ekrem bozkurt
TÜM YORUMLAR (1)