Ilk bakışmamızdı
Soğuk ve yağmurlu bir akşamdı
Yalanla başladı aşkımız
Her şeyden önce bana
Adını yalan söyledi...
Gözün kör olsun be aşk
Hangi hastalıkmış
Senin kadar amansız
Kim, ne zaman bulacak ilacını
Ben kaçıncı kurbanındım
Bir tek yalancı gülüşüne
Böyle, ölürcesine, nasıl inandım...
Inanmadım, inanmasına da
Kimselere
Hele, deli yüreğime
Hiç mi hiç anlatamadım...
Gününü gün etmekti işi
Yedigini, içtiğini kar'dan sayardı
Insan paraya bu kadar mı tapardı
Aşkmış, sevgiymiş onun için
Hepsi birer yalandı...
Ismi yüreğimin yarası kalsın
O, annesinin övündüğü hovarda kizi
Kod adı Armağan'dı...
Kayıt Tarihi : 13.4.2007 10:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Sabri Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/13/armagan-51.jpg)
Böyle ölürcesine, nasıl inandım...'
Etkileyici bir şiirdi...Beğenerek okudum...Tebrik ederim...
Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
O ateş ki,düştüğü yeri yakar
Külünü savurur semaya atar
Zalim umursamaz şan,şöhret arar
Seven'se aşkın doruğunu yaşar
Seven yüreğinizin güzel kalemini gönülden kutluyor,yanan kalplere damlaması dileğiyle,saygılar sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (5)