Armağan Şiiri - Abdulsamet Çiftçi

Hatırlıyorum da
dünya sigarayı bırakma eylemindeki
bir günlük nikotin özlemimi,
nasıl ki
cehennem gibi
yandıysa o an ciğerim,
öyle şiir aşeriyor şimdi canım.

Neylersin ki
ilham meçhul,
ben burada
makina başında
dikişle meşkul,
içimde de inat bir
yazma arzusu hani,
dönüyorum sağıma,
bakıyorum soluma,
imge kuşu konuyor
bir overlokçunun başına.
Hem çiçeği burnunda gelin,
karnı burnunda kadın hem,
ve alabildiğine esmer,
birazdan doğuracak gibi duruyor,
birazdan doğacak gibi duruyorum,
anlıyorum ki
doğan her çocukla yeniden
anama en değerli
armağan oluyorum...

3 Mayıs 2000