Armağan Şiiri - Necdet Ucuzova

Silinirken gökte güneş,
Farketmedim yastıkların yumuşaklığını,
Neye dokunsam soğuk beton tadında,
Çok yürüdüm amaçsız,
Ayaklarımın altından baktım dünyanın tadına.
Sırlı bir firar gizliymiş gibi her yüzde,
Arsız geldi gülümseyen her surat.
Bir kuş kanadı hafifliği aradım her kelimede,
Ama kelimeler elimle tutmaya çalıştığım hızla dönen testere,
Sonrası kağıtlara akan kan rengi bir yazı kalemimde.
Oysa uzakta adımı anan annem gibi saf aşk,
Ağlama sonrası kadar ıslak,
Ve en çok sevdiğim kadar yakın kalbime.
Kardeşimden öte, varlığıma dost,
Senden armağan.