Arlanıyorsun Şiiri - Eyup Şahan

Arlanıyorsun

Garip gönül feryat ile yanarsın,
Yandıkça içlenip korlanıyorsun.
Seven sevdiğini alır sanırsın,
Alamadım diye arlanıyorsun.

Ayrı düştün vatanından elinden,
Düşürmedin sevdiğini dilinden.
Rüzgârın önünde gider halinden,
Kırıldı kanadın zorlanıyorsun.

Severken bir zaman gönüller şendi,
Devir döndü gök sarardı gün indi.
Gelecek günleri ayrılık yendi.
Şimdi gurbet elde horlanıyorsun.

Elini tutalı elli yıl oldu,
İsmini andıkça gözlerin doldu.
Olanlar odluda dert beni buldu,
Şimdi bir resimle eğleniyorsun.

Yıldım boş gönülden kaldım avare,
Eyüp derki kader böyle ne çare!
Toprak sahip oldu sevdiğin yâre,
Vardıkça taşına sarlanıyorsun.

Eyüp Şahan
Ankara 24.5.2012