Arkanda iz bırakma Şiiri - Ahmet Suyadal

Sen bilmezsin sokaklarındadır ayak izlerim

Kaldırımlarda sabahladı sensiz gecelerim

Ne gidecek bir yerim var nede bir evim

Senin dolaştığın sokaklardır meskenim

Dolaştım durdum günlerce sevda sokaklarında

Sen sevdaydın bense yalnız bir sokaktım

Ne gelen vardı nede geçen sokağımdan

Sevdanın adını yalnızlık koymuştu gözlerin

Ben yalnızlığıydım sense sevdası denizlerin

Dalgaların kıyıya vurmasıydı gelgitlerin

Bir sonbahar günü dalgalarla dönmeliydin

Sana olan sevdamın bitmeyeceğini bilmeliydin

Kader diyemiyorum kader değil bu sensizlik

Hep uzak kaldık birbirimize gelemedik

Savaştık belki ama alın yazımızı silemedik

Hep ağladık günlerce bir gün olsun gülemedik

Şimdi soruyorum sana suçlu kim bu aşkta

Bensem suçlu vur hançeri kalbime acıma

Vur haydi durma sensiz yaşayamam anla

Peki sensen suçlu ne yapmalıyım sana

Korkma sevmekten başka bir şey yapamam

Senin için ölürümde bir sana kıyamam

Konuş artık bir şeyler söyle susma

Bu sessizlik yetti artık canıma

Ya gel çıkar içimdeki sensizliği

Ya da sapla hançeri sessizce yüreğime

Susma konuş haydi konuş ne olur

Ya sev beni ya da öldür ne olur

Nereye gidiyoruz biz böyle söyle

Neden sevmiyorsun neden bu işkence

Ben sana melek dedim meleğimdin benim

Sen benim eşsiz papatyamdın sevdiğimdin

Melek can alır mı hiç söylesene bana

Papatya zalimlik kuşanır mı hiç anlatsana

Yarım bir elma gibiyim şimdi hayatta

Yarısı sende kalbimin yarısı mezarda

Yarısı sende ömrümün yarısı ruhumda

Yaşamak sevmek buysa kalsın sende

Al her şeyim senin olsun kalbim zaten ellerinde

Kalmadı anlıyor musun bir şey kalmadı bende

Ne bir umut nede bir ışık gözlerimde

Sildin yaşamaya dair ne varsa yıktın

Hani sözler nerde ne çabuk bıktın

Hatırla sana verdiğim sözler vardı

Tutmak için ne savaşlar vermiştim

Tutmadım sanma hepsini tuttum

Bir önemi olmasa da sen bilmesen de tuttum

Sen yoksun şimdi geçmiyor günlerim

Ne akşam oluyor nede sabah bu şehirde

Tat vermiyor artık demli gecelerim

Dokunmuyor hiç bir sevdaya kalbim

Sanki yaşamıyorum bir meçhuldeyim

Bir varsın bir yoksun anlamıyor yüreğim

Beni kendinden mi uzaklaştırıyorsun

Yoksa kendine bağlamak mı istiyorsun

Ne yaparsan yap ama acele et

Ya sev beni yürekten ya da terk et

İki yanı da uçurum hayatımın

Ya çek al beni yada vur düşür

Dayanamıyorum işte anla beni anla

Kalamıyorum hayatın ortasında bir başıma

İstemiyorum senden başka hiç bir şey

Acı veriyor artık sensizliği yaşamak

Kolay mı sanıyorsun kendinle savaşmak

Kazanda kaybetsen de sonun olacak

Söylesene gözlerim bir daha kime bakacak

Üzgünüm olmadı bu ayrılık bana yaramadı

Gülen gözlerin aşkımın farkına varamadı

Olsun be güzelim ben seni ölünce de severim

Bırakmam peşini her zaman seninleyim

Kafanı kaldır ve bak gökyüzündeyim

Senden son bir isteğim var bu hayatta

Gidişin sessizce olsun arkanda iz bırakma...

Ahmet suyadal