Yapraklar dökülürken o sarı sarı yapraklar,
Bir hüzün kaplar mahzun bakışlarını,
Karlar yağmış saçların bembeyaz,
Kapına dayanmış yaşlılık,yolun sonu önünde,
Bir hüzün çöker arkana baktığında.
Kimbilir geçmişin her perdesini hatırlamak belkide güç,
Mutlaka bir anı vardır unutamazsın,
Derinden bir ah çekersin yetmez,
Gözlerinden yaşlar gelir,kala kalırsın öylece,
Bir hüzün çöker arkana baktığında.
Gidenleremi üzülürsün,yoksa koşa koşa vardığın sonamı,
Bakarsın resimlere bakar bakar ağlarsın,
Ne kadar ağlasan boş,duymazlarki seni,
Çağırsanda gelemezlerki,en iyisi ben gideyim dersin,
Ve başlarsın son yolculuğa hazırlığa.
Hissedersin derler,başlarsın farketmeden veda partilerine,
Hep düşünürsün geride bırakacaklarını,
Bir şeyler yapayım,bir şeyler bırakayım diye,
Çünkü unutulmaktan korkarsın,
Bir hüzün çöker ağlarsın,ağlarsın,arkana baktığında.
22.03.2010 da yazdım.
Mehmet ÖzparlarKayıt Tarihi : 22.3.2010 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalemi dillendiren bizler; bazen bir bakışla, bir sözle, bir rüzgarla bile kırılırız en hassas yerimizden, yani yüreğimizden...Galiba bu yüzdendir benzerliğimiz.Hüzünlerimiz hep sarıya çalar,bu yüzdendir mecburiyetlerimiz ,mahkumiyetlerimiz ve teslimiyetlerimiz.Bu yüzden olsa gerek; ağzımızı açmadan birbirimizi anlamamız ,aynı dilden konuşmamız.
Bu halleri bilirim kalem dostum,sevgili Mehmet;hiç susmasın naif yürek sesiniz.Kutluyorum.
Sevgilerimle.
bu anlamlı çalışmanız için sizi yürekten selamlıyorum.....değerli bir çalışmaydı......nicelerine....
Selam saygı şiire ve şairinedir......
TÜM YORUMLAR (49)