Ormanlar geçiyor önümüzden
Bizde ona bakıyorduk
Açlığımızı da öyle unuttuk
Perişanlığımızı da
Yoksa kim ala bilirdi canımızı
Cellatlar asabilir miydi
Trenler dolusu insanları
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta