Arkamdan Konuşur Çakal Şiiri - Türkan Yı ...

ARKAMDAN KONUŞUR ÇAKAL

İnsanım diye geçinir dürüsü
Arkamdan havlanır çakal sürüsü
Domuz gibi kokar bunun ölüsü
Arkamdan havlanır çakal sürüsü

Çakal Konuştukça çamura batar
Boş konuşur elinde tesbih salar
Sağa sola bakar çatacak arar
Arkamdan havlanır çakal sürüsü

Bu görünen dağlar hepsi benim der
Helal haram bilmez bulduğunu yer
Böylesinde beklenir her türlü şer
Arkamdan havlanır çakal sürüsü

Ayakkabısının yüksektir tabanı
Sübürğesiyle alırım havanı
Cenneme hazır sermiş yatağını
Arkamdan havlanır çakal sürüsü

Çapkınlık yapmayı sanarki sanat
Allahdan korkmayana zil tak oynat
Günah girer yalan söyler hep bayat
Arkamdan havlanır çakal sürüsü

Benim boş laflara karnım tok
Yalan dünya deliye döner hep çark
Allah'dan başka bir korkum yok
Arkamdan havlanır çakal sürüsü

Çakal kafasına geleni söyler yazar
İdaya girmiş oynayıp tutmuş zar
Yolum üstüne çıkarmış bu pazar
Arkamdan havlanır çakal sürüsü

Met edip kendini adam sayarsın
Söyle bakıyım ne biçim ayarsın
Adam oldum deyip volta atarsın
Arkamdan havlanır çakal sürüsü

Bilmezsin ey zalim ben neler çektim
Acıları yoklukda yüreğime ektim
Yalnızlığı ayaz geceyle içtim
Arkamdan havlanır çakal sürüsü

Söyle bakıyım çapkınlık neyine
Bir kez olsun doğru olmayı dene
Namuslu kazan helal sok evine
Arkamdan havlanır çakal sürüsü

Yaptığınıza taş dayanmaz çatlar
Yuva yıkılır ülke böyle batar
Türkan haksızlığa göz yummaz taşar
Arkamdan havlanır çakal sürüsü

* * (Şiir) * *

* * * Türkan Yılmaz * * *