anamı babamı tanımadım ben
ben daha küçükken rahmete ermişler
gençlik çağımı doya doya ben
diğer çocuklar gibi yaşayamadım
daha çocuk yaşta tanıdım gurbeti
küçük bedenim hissetti kimsesizliği
boğar öldürür beni gecenin sessizliği
zalim gurbet yedi bitirdi benliğimi
ölsem kalsam buralar da
arkamdan göz yaşı döken olmayacak
mezarımın üstünü kimler sulayacak
belki benim için tek gök yüzü ağlayacak
Kayıt Tarihi : 31.12.2015 14:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!