Arkamdan Şiiri - Özgür Türkoğlu

Bilirim kendimi, kendi özümden,
Dünyayı görmedi, kendi gözünden,
Gün yüzü görmedi bu garip deyin,
Bir çift söze inanırdı, deyin arkamdan.

Garibin suçu, yoksun olmaktır,
Yoksul demedim inan, yoksun olmaktır,
Bir var, bir yok olanlar için,
Divane divane gezdi, deyin arkamdan.

Söyledi, söyledi duyan olmadı,
Ağladı, ağladı silen olmadı,
Yıkıldım dedikçe, tutan olmadı,
Beklemekten vazgeçmedi, deyin arkamdan.

Satırı satıra, eklerdi deyin,
Geceyi gündüze, katardı deyin,
Bir cift gülen göze, aç gitti deyin,
Sürünmedi dik durdu, deyin arkamdan.

Yedigi bir lokma giydiği urba,
Yediği, içtiği bir kase çorba,
Giydiği kıyafetler burada, işte şu torba,
Söylendi durdu, deyin arkamdan.

Rabbine isyanını, duymadık deyin,
Hiç adam sattığını, görmedik deyin,
Neşeti severdi, anardı deyin,
Severek gitti, deyin arkamdan.

Helaline haramı katmazdı deyin,
Nuşirevana hayrandı, adildi deyin,
Kabesi gönüldü, miracı sevgi,
Hacı olamadan gitti, deyin arkamdan.