Arkaik sivil şair Şiiri - Akif Tütüncü

Arkaik sivil, sokağa attığın var oluşun, sözcük çıkmaz sokağı.
Tümcelerin deprem görmüş kişilik eksiği, çevirisi içinde.
Sanal klavye dokunuşun, Rus ruleti isyanı,poetik söylem.
Ezgisiz bir akış seti, dili kurumuş önbellek.
Patika yolların, azınlıkların yollarına yolcu
Virane yıkıntıların ardında ki, kendine kurduğun gökdelen tasdiknameli.
Gizlerin uzaktaki çadır, epigraf, pirina dokunuşu hayata, düz yolda dağ çıkıntısı.
Kara mizahi ince fikrin, etiketi kendine özgü, sokaktan aşırılmış.
İsyan dalgaların da sanat bilimci, define yolu, kazındıkça hazine çıkan integralik cümlelerin.
Edebiyat defterlerin de bulunmaz ismin, milli dışı şair, gözlemin ülke gerçeği,
Tüm boyutlarıyla görselliğe eklediğin dalışlar, iktidarlara korkutucu.
Toplum dışı karakterlerini işlediğin tuval, renksiz boyalardan, gizli çekilmiş siyah, dışlanmış beyaza karışmış, insanlara çekim duygusu dışı. Öteki yayınevlerinde basılır eserlerin.
Kişisel iklimlerin sevildiği şiirsellikte, ötekileştirilmişlerin dışında alıcın bulunmaz.
Okuyanlarsa hep kendine göre damlatır cümlelerini kendi kaplarına göre.
Eğitim merkezinin sınırların da olduğunu göstermek isterler.
Çemberin yuvarlak olmamasıdır şiirlerin de anlattığın oyun
Kahramanların dikey yürüdükçe çıkar.
Bazen de şovalyevari dalışlar.
Reddederler kendilerine ezberletilen şarkıları.
Eşanlamlı bir cümledir dalarken söyledikleri.
Kara trenle ucuz vagon yolcusu bir şair geçişidir Anadolu'dan
Her damlasını işte böyle besteledi kelimelerle.
Anlaşılmayan kelimelerin,anlamla evliliği