En yakın arkadaşlarım bile,
Terk edermiş beni arkasına bakmadan,
En içten dost dediklerim bile,
Sahte bir kostüm giymiş meğerse.
Yanında durup,
Kolumu omzuna attığım,
Ona her zaman,
Mutlulukla baktığım,
Onu dost sanıp,
Yanıma aldğım
Arkadaşım bile,
Benden nefret edermiş meğerse.
Hiç kötülük yapmadığım halde,
Severmiş, beni küçük düşürmek heryerde,
Yalan söylermiş,
Tüm sevdiklerim,
Nedemişlerdir kim bilir kim?
Bense onları canımdan çok sevdim,
Safmışım meğer,
Bilememişim.
Kulaklarım tıkalı,
Gözlerine bakıp,
Nasıl göründüyse,
Ona aldanıp,
Kandırılmışım meğer.
Aldanıp dost dediklerim,
Merak etmeyin bunlar son cümlelerim,
Ben bu dünyada kimseden,
Nefret etmedim.
Kayıt Tarihi : 26.11.2010 20:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!