Çocuk parkına kadar gelmişti yürüyerek
koşuşan,neşe içinde oynayan
yaşıtlarına bakıyordu imrenerek
bakan yalnızca o değildi
anneler de gözucuyla bakıyordu çocuklara
bir tebessüm belirdi yüzünde
sonra hemen kayboldu
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
