Gecenin dibine vurmuştum.
Daha gidilecek bir vakit, varılacak uykusuzluk yoktu.
Odamın köşelerinde kaybederdim nostaljik telefonumu.
En derin anımda titrerdi kulaklarıma
Mutlu, hüzünlü, öfkeli ya da sevinçli çığlıklar atardı..
Duvar saatimden anlardım ulaşmak isteyenin niyetini
Sonsuz bir ses,
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta