Arkadaşın Özlemi Şiiri - Feriha Korçak

Görmedim İstanbul'u,
Ürküyorum adını duyunca.
Olaylı şehir diyorum iyi ki yaşamıyorum.
İç geçiriyor arkadaşım,
Üzülerek bakıyorum ona,
Niye seviyorsun İstanbul'u?
Ah diyor yaşayan bilir,
Sen bilemezsin ki...
Neyi diyorum anlatıyor,
Dalıyor gözleri uzaklara,
Belli ki çok özlemiş.
Yanlış şehir düşünüyorsun,
Bakıyor iç geçirerek gözlerime,
Bazen fatih olmak istiyorum,
Yeniden keşfetmek için İstanbul'u.
Çok özlüyorum çok diyor,
İstanbul bu halemi gelecekti.
Sizlere anlattığım İstanbul geçmişte tabi ki,
Bu gördükleriniz onun torunları.
Sanki bir insandan bahsediyor,
Merakla bakıyorum devam ediyor,
Kendimi kuş gibi hissederdim,
Haliç ile Marmara arasında,
İçeme çekerdim havayı,
Ne güzel yerde yaşıyorum diye.
Galata, Beyoğlu, Üsküdar Kadıköy,
Ne güzeldi buralar,
Tarih kokardı adım adım,
Ayasofya Topkapı görmeni isterdim.
Camiler külliyeler medreseler saraylar,
Bunları gezerken kendimden geçerdim,
Çok özlüyorum çok İstanbul'u.
Bakıyorum arkadaşıma belliki çok özlemiş.
Gidersem götürürüm senide diyorum.
Gözleri nemli sıkıyor elimi,
Belliki pek inanmamış.